JOYA - 1 op 1 wandeling [conditie, beheersing, zoekspel]

Een paar keer per week neem ik Joya mee voor een wandeling waarbij ik haar flink op de spanning zet. De laatste keer hadden we een cameraman mee Joya is goed belastbaar en kan dat prima aan. Zij is overigens de enige van mijn honden die het aankan. De anderen zijn toch sneller \'moe\' en zitten sneller vol in hun koppie waardoor ze concentratie en precisie verliezen. Fietsen , dan werken aan beheersing, een zoekspel naar de bal, zwemmen en ook nog gewoon haar eigen gangetje mogen gaan.

Van 3 uur wandelen wordt ze niet moe maar van dit soort werkjes raakt ze na korte sessies voldaan moe. Het fietsen doe ik puur om haar conditie op te bouwen. Altijd in draf . Joya kan tot een behoorlijk hoog tempo keurig in draf blijven lopen.

Zie hier wat beheersing. We doen geen gehoorzaamheid.. De bal is voor haar een trigger en iets ultiems dat ze heel heel heel heel erg graag wil.


En een momentje van de bal zoeken. Wel wat lang misschien, maar Joya kan tijden doorgaan zonder hulp te vragen. Zonder contact te maken. Zonder aanmoediging/bevestiging nodig te hebben. Ze heeft namelijk niemand nodig Tot ze toch begint af te haken , dan weer een klein zetje in de rug en ze gaat weer geconcentreerd verder en vindt na een tijd zoeken toch de bal.


En voor wie ook de andere kant van Joya eens wil zien;

Hoi Marit ik kan de filmpjes niet zien.

oeps nu wel ga meteen even kijken.

Knap hoor inderdaad veel beheersing
En wat een beauty is het toch.

Dat balletje wegrollen en dan laten wachten oefen ik ook met Koda maar dan binnen en ik rol hem maar een meter weg . Soms kan hij wachten maar vaak is het jippie de bal.
Hahahaha hij moet nog veel oefenen.

Wat is het een mooie hond.

En ik vind de filmpjes ook erg leuk geworden

Slim om in huis te beginnen Joya is inmiddels zo ver dat ik het ook met de ballenwerper kan doen. En in 9 van de 10 gevallen lukt het hahaha maar soms En bij de schapen.. Is beheersing soms ook nog ver te zoeken hoor

Wauw marit hele mooie filmpjes, Wat is Joya toch een geweldige meid, de passie en drive als ze een taak heeft mooi om haar zo te zien werken

Prachtig om te zien en voor mij heel herkenbaar. Dit is precies de manier waarop ik met Lily (samen)werk en met Jip ook alleen in veel kortere stapjes en hele korte sessies (maar hij kan het ).

Ongelooflijk veel beheersing, erg knap hoor voor zo'n jonge dame als Joya. Humor, dat foutje aan het begin Bij de schapen is ook wel een extra Handicap...maar geduld, het komt vast. Ze is nog jong he

Wat een *smelt* filmpje op het einde.

ah, ik reageer even, want dan kan ik de filmpjes straks even bekijken (nu druk, druk, druk).
En dan kan ik mooi joya even bewonderen

oh heeeerlijk!!! Ik kan daar toch zo van genieten...

Ik zie dat je dezelfde soort oefeningen doet als ik met Yor, en dat Yor dezelfde soort reacties heeft als Joya! Grappig! En dan inderdaad thuis heerlijk uitgeput op het kussen...


Hier kan ik wel weer een dag op teren. Wat krijgen we morgen te zien? :-P

Ik vraag Joya niet om contact , maar ze maakt uit zichzelf contact.

En het foutje tja, boos worden heeft geen zin want het kan gewoon niet op dat moment. De trigger was nog te groot. Ik wil dat ze blijft wachten omdat ze de beheersing heeft, de rust heeft, niet omdat het MOET maar omdat ze het kan. En zit ze in de goede 'modus' dan kan ik het gaan uitbouwen en lukt het haar om zich in te houden.

Joya is een enorm voorwaarts hondje, erg tactiel en visueel ingesteld ook, met onjuiste begeleiding een onleidbaar projectiel. Maar toch aardig stuurbaar gekneed dacht ik zo

Wil je die eens uitleggen Marit.

Een hond vooruit wil naar de bal zal vooruit gaan. Dat het haar lukt is haar zelfbeheersing/zelfcontrole, haar drive want ze weet wat er komt 'namelijk de bal halen'. Maar je stuurt in feite wel als je wilt dat ze eerst de rust vind voordat ze mag 'jagen', als je wilt dat ze jou volgt in tegengestelde richting, of eerst bij jou komt voor ze vrij vliegt. Daar zit een element in van sturing, want zonder die sturing zou ze direct achter de bal aan vliegen. Misschien begrijp ik je uitdrukking MOET niet helemaal, dan kan natuurlijk ook

Het is in elk geval heel leuk jullie samen aan het werk te zien.

Super om te zien Marit. Vooral het 2de filmpje waarin ze loopt te zoeken. De focus, het blije staartje, het doorgaan. Super hoor. Dat ze het even kwijt is, is niet erg en dat geeft aan dat ze er nog steeds moe van wordt. De hulp die ze daarna krijgt en dat je dat ziet, dat weten van elkaar, is erg goed. Veel mensen worden dan ongeduldig zelf en dit heeft zijn weerslag op de hond.

Jij hebt inmiddels idd geleerd dat dat niets uithaalt en dat ze om hulp vraagt en die krijgt ze ook.

Daarna is het heerlijk uitrusten.

Wat een super mooi filmpje.
Het is echt heel knap dat ze zo geconcentreerd bezig is.
Ja en wat is er daarna mooier dan een uiterst tevreden hond op de bank.

Hoi Marit, knap van Joya dat ze zo haar best doet. Toch een kritische noot van mijn zijde, ik vindt dit toch een verkapte vorm van gehoorzaamheid. Al is het dan in de vorm van beloningen met het balletje, maar Joya volgt toch "commando's" op in mijn ogen. Jij wilt dat zij dit doet, en omdat het in de vorm van spel gebeurt blijft ze enthousiast en vind ze het superleuk, maar het is toch wat jij wilt dat zij doet .................

Al wandelend viel ineens het kwartje, althans...dat denk ik. Voor mij is dit zo'n logicsh gegeven dat ik niet direct begreep wat je bedoelde.

Je traint op het stuk zelfbeheersing en samenwerking en niet op het goed uitvoeren van commando dwars door de grens van het kunnen heen. Dat laatste zou in mijn optiek ook alleen maar spanningsverhogend werken ipv zelfbeheersing en zelfcontrole. Het blijft leuk omdat je samen een 'spel' speelt. Bij Jip zie je dit goed. Die bouwt heel snel spanning op, maar wil ook enorm pleasen. Bij hem is het oppassen dat het geen moeten wordt. Ik ben wel eens met Betina dat er een element van gehoorzaamheid (ik noem het liever sturing) in zit. Maar door de vorm waarin het gegoten wordt dient het een veel belangrijker doel, samenwerken en zelfcontrole en daar een balans van rust in vinden.

Petra, uitleggen. Een trainster legt het alsvolgt uit en ik kan het niet beter verwoorden;
Een man, voetbalgek. Als je hem vlak voor er een doelpunt gescoord wordt vraag om een biertje, krijg je waarschijnlijk geen antwoord. Puur omdat de gedachte dan met andere dingen bezig is, de concentratie ligt elders. En als een hond 'hyper' is, niet geconcentreerd is, is er 'vuurwerk' in het hoofd, oren op slot en kunnen ze simpelweg niet zichzelf beheersen de prikkel langs zich heen te laten gaan. Eerst rust en concentratie. Ik kan veel druk op een commando zetten dat het moet moet moet moet en zo afdwingen dat het gebeurt, maar dan blijft ze als een 'bommetje', een gespannen snaar die bij de minste geringste verslapping van mijn aandacht zal knallen.

Esther, mooi he zoals ze zoekt?

Betina; uiteindelijk is alle gehoorzaamheid. Ik doelde op gehoorzaamheid als tak van sport. Zo zeg ik soms meerdere keren 'blijf' tegen Joya terwijl ik de bal wegrol of wegstap. En Joya sluit links aan, maar die zijde is geen bewuste keuze en het is geen volgen. Ze moet met me meelopen. Dat mag best 3 stappen voor me, of achterstevoren. Daar doelde ik op. Het is juist de bedoeling dat we het op MIJN manier doen. Als het aan Joya ligt, bouwt ze namelijk haar eigen feestje, gebeurt alles op haar vorowaarden, walst ze over je heen en heb jij het nakijken..

Prachtig en interessant om te zien!! Joya is echt een beauty MET brains, haha

Dank voor je uitleg Marit Ik had er zelf inmiddels ook een uitleg aan gegeven. Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Dat is wat ik ook aan probeerde te geven met Jip. Hij is een bommetje en wordt een raket als ik daar druk op ga zetten. En dat is nu juist waarom ik met hem heel anders aan het werk ben. Rust, rust, rust. Enorm boeiend zo'n zoektocht naar de juiste knopjes

Marit, een vraagje, hoe heb jij dat getraind met Joya (en de andere) want wij zijn met Myla en Rowan (en Gentle) ook meer van plan om aan de zelfbeheersing te gaan werken, maar Myla is een typisch Mecheltje, van 0 tot 100 in 2 seconden ........ Rowan is makkelijker te sturen, moet alleen nog verder getraind worden. En Gentle ............... is een eigenwijs prulleke, luistert redelijk, maar als ze los is en er een balletje in het spel is .......... of andere honden eraan komen ............ dan ben ik of het balletje niet meer zo interressant.

Even verduidelijking voor jou Marit, Myla kent geen 0, en de 100 heeft ze binnen een tiende van een seconde bereikt. De 0 kent Myla alleen maar als ze bij ons op de bank ligt. Verder bestaat 0 niet voor haar. 100 kent ze iets te goed en in die mood zit ze zodra ze ook maar vermoed dat er iets gebeuren gaat.

Iedere situatie opnieuw, uitgezonderd grote grasvelden en binnenhallen. Dat maakt niet uit waar ik met haar ben, ieder grasveld, of iedere hal is goed. Het knopje gaat om bij Myla en ze is binnen die fractie van een seconde een ander hondje. Niet meer onbereikbaar, maar juist heel werkwillig. Niet meer eigen feestjes vieren, maar juist heel goed samenwerken en dat ook echt willen. Niet haar eigen padje lopen maar volgen als in een droom. Dan kan ik haar heel veel vragen, en ze doet het gewoon. Maar zet een stap buiten die gebieden ... en Myla is weer 'weg'.

Een genot om naar te kijken Marit!

Myla-baasjes Ja Myla is ook zo'n temperamentvolle vuurdonder. Hoe je bij haar en Gentle beheersing kan inbouwen? Lastig zo via een forum te zeggen. Dace is bijvoorbeeld een flierefluiter, een 'Truus de Mier', zij heeft nog een heel korte spannings/concentratieboog. Komt er een vliegje voorbij is haar aandacht weg en duurt het even voor ze weer in haar concentratie zit. Ik heb met haar nu 3 echte traininkjes er op zitten en ze leert snel. Maar zij is daarin echt totaal anders dan Joya.

Overeenkomst waar het bij beide wel op neerkomt; ik ga niet aandacht vragen, niet 'kijk eens' of 'let op'. Ik wacht tot ze bij mij komen met hun aandacht, tot ze zich realiseren van 'oja, jij bent er ook nog'. Ze willen beide dolgraag wat doen, maar dat gebeurt alleen met mij. Ze moeten zich tot mij keren voor we wat gaan doen. Ik ga ze niet vragen.

Ik heb tijden moeten wachten.... Voor heel korte momentjes contact. Maar ze leggen de link snel genoeg en kunnen steeds sneller&beter hun koppie letterlijk bij mij houden, zonder dat ik hoef 'te trekken' aan ze, ze bij me moet houden. Schieten ze 'weg' met hun aandacht/concentratie, dan wacht ik. Ik beloon ze ook als ze rustig kijken naar iets om hen heen . Belonen voor rust. Pas verder vragen als er weer rust is.

Dit kost geduld... Maar steeds sneller kunnen ze zich weer tot mij richten en ook in verschillende situaties lukt het ze makkelijker. En ze zijn nog jong, dus ik geef ze ook de tijd.